รองศาสตราจารย์ ดร.สุชิรา ชัยวิบูลย์ธรรม อาจารย์พยาบาลสาขาวิชาการพยาบาลผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ โรงเรียนพยาบาลรามาธิบดี คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล กับอีกหนึ่งบทบาทในการทำงานเพื่อพัฒนาสังคม
Admin: ทราบมาว่าอาจารย์ได้ทำโครงการความรับผิดชอบต่อสังคม(CSR) โดยการอบรมการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายให้กับ อสม. (อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน) อยากให้อาจารย์เล่าถึงที่มาของโครงการหน่อยค่ะ
SCR: เริ่มทำมาตั้งแต่ ปี พ.ศ.2560 จนถึงปัจจุบัน ปีนี้ก็เป็นปีที่ 4 แล้วค่ะ งานที่เราสนใจอยู่แล้วคืองานเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยระยะท้าย แล้วทีนี้ ... เราจะส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีการใช้ชีวิตระยะท้ายให้มีความสุข และอยู่ที่บ้านกับครอบครัว ในบทบาทของพยาบาลเราก็จะเป็นที่ปรึกษา ติดตาม ดูแลผู้ป่วยรวมถึงญาติผู้ป่วยด้วย เพราะว่าถ้าผู้ป่วยทุกข์ทรมาน ญาติก็จะยิ่งทุกข์ทรมานกว่า เพราะฉะนั้นจะทำอย่างไรให้เขาสามารถกลับไปอยู่ที่บ้านได้โดยมีความมั่นใจและมีความสุขใจทั้งผู้ป่วยและญาติ เลยเกิดเป็นโครงการอบรมอาสาสมัครสาธารณสุข หลักสูตรการดูแลแบบประคับประคองในผู้ป่วยเรื้อรังและผู้ป่วยระยะท้าย ขึ้นมาค่ะ
Admin: ทำไมถึงเลือกอบรม ให้กับ อสม.คะ
SCR: อสม. เป็นบุคคลที่อยู่ใกล้ชิดกับคนในชุมชนอยู่แล้ว และยังเป็นพลังพื้นฐานของระบบสุขภาพเบื้องต้น เปรียบเสมือนคนสำคัญ เป็นเพื่อนคู่คิดของผู้ป่วยและญาติที่จะช่วยให้การดูแลผู้ป่วยระยะท้ายอยู่ที่บ้านราบรื่น เราจึงเข้าไปอบรมให้กับ อสม. ว่าจะดูแลผู้ป่วยอย่างไรเพื่อให้บรรเทาจากความทุกข์ทรมานให้มากที่สุด เพราะพยาบาลไปดูแลเองอย่างไรก็คงจะไม่ทั่วถึง
Admin: ดำเนินการเองหมดทุกอย่าง ไม่มีค่าตอบแทน แต่ยังทำอยู่ ???
SCR: เนื่องจากเรามีภาระงานสอน ส่วนใหญ่จะจัดอบรมในวันเสาร์-อาทิตย์ ประมาณ 2-3 วันค่ะ ขั้นตอนการดำเนินการก็จะทำเองหมดทุกอย่างค่ะ ตั้งแต่เชิญ อสม. มาเซ็นชื่อลงทะเบียน จัดสถานที่สำหรับอบรม จัดเตรียมของ หุ่นสำหรับฝึกและอุปกรณ์ หลังจากเสร็จแล้วเราก็ต้องเก็บของทุกสิ่งอย่าง เคลียร์สถานที่ไปจนถึงเก็บขยะเราก็ทำเองค่ะ โชคดีที่เรามีทีมอาจารย์ที่เข้มแข็ง และได้รับการสนับสนุนค่าเดินทาง ค่าที่พัก รวมถึงค่าอุปกรณ์ต่าง ๆ จากโรงเรียนพยาบาลรามาธิบดีในการทำโครงการนี้มาทุกปี
Admin: อาจารย์ได้รับอะไรจากโครงการนี้ค่ะ
SCR: ความสุขใจมาก ... มาก ๆ ค่ะ เหมือนว่าเราได้ไปเจอคนที่ต้องการความช่วยเหลือ แล้วเราสามารถช่วยเติมเต็มให้เขาได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาต้องการความรู้และทักษะที่จะไปช่วยเหลือดูแลเพื่อนบ้าน หรือบางคนอาจจะมีโอกาสได้ดูแลคนที่เขารัก ทุกวันนี้ยังไม่มีใครออกไปทำโครงการแบบนี้มากนัก ส่วนมากจะเป็นการอบรมแพทย์ พยาบาล เภสัชกร แต่ตัวเองมองว่า กลุ่ม อสม. เป็นกลุ่มที่ใกล้ชิดกับผู้ป่วยในชุมชน พอเราได้ลงไปช่วย เขาก็ดีใจที่มีพยาบาลมาแนะนำในสิ่งที่เขาอยากรู้แต่ยังขาดความรู้ ขาดทักษะ ขาดประสบการณ์ นอกจากนี้ยังได้มีโอกาสเรียนรู้ร่วมกันกับคนอื่นๆที่อยู่ในชุมชน ได้ทราบถึงความยากลำบากของผู้ป่วยที่อยู่ในชุมชนจริง ๆ